Ο Ολυμπιακός τιμώρησε την αλαζονεία της ΑΕΚ…

Ορισμένα πράγματα οφείλουμε να τα παραδεχόμαστε, ανεξάρτητα από το ποια ομάδα υποστηρίζουμε...

Ο Ολυμπιακός είναι ακόμα και τώρα στην κακή του εποχή, μία ομάδα ανώτερη από την ΑΕΚ. Πέρα από τα καθαρά ποδοσφαιρικά, είναι ανώτερος, ανεξάρτητα από τους ποδοσφαιριστές που διαθέτει, σε μέταλλο. Ο πρωταθλητής μετά από μία δύσκολη εβδομάδα, με δύο ήττες και με έναν προπονητή που έπαιζε επί της ουσίας το κεφάλι του, το ήθελε περισσότερο και καθάρισε την «Ένωση» με συνοπτικές διαδικασίες. Μάλιστα αν ήταν πιο αποτελεσματικός στο πρώτο μέρος που ήταν και το καλό του, το σκορ θα μπορούσε να είχε πάρει μεγαλύτερες διαστάσεις.

Ο Ολυμπιακός μπορεί ν’ αντιμετωπίζει χίλια δύο προβλήματα. Μπορεί να μην έχει την προπονητάρα, έχει έναν άνθρωπο όμως που έχει υλικό να δουλέψει. Κατάλαβε τι έπρεπε να διορθώσει, πιέστηκε και βρήκε μία σωστή ομάδα να κατεβάσει απόψε. Μάλιστα εκείνος σε σύγκριση με τον συνάδελφο του της ΑΕΚ είχε λιγότερο χρόνο να καταστρώσει το σχέδιο μάχης γι’ αυτό το παιχνίδι. Ο Κετσπάγια είχε όλο το χρόνο να φτιάξει πλάνο γι’ αυτό το παιχνίδι. Αυτό που παρουσίασε ήταν μία τρύπα στο νερό, στη χειρότερη εμφάνιση της ΑΕΚ ever. Έχει φάει και περισσότερα γκολ η Ένωση, αλλά ακόμα και σε ματς που διασύρθηκε, είχε κάποιες αναλαμπές μέσα στο παιχνίδι. Η ομάδα του Κετσπάγια δεν κατέβηκε ποτέ μέσα στο ματς.

Ο Ολυμπιακός ήθελε δημιουργία. Επέβαλλε μία αφόρητη πίεση στην ΑΕΚ, που πνίγηκε πριν καλά-καλά αρχίσει το παιχνίδι στα λάθη της. Ο Γιόχανσον πουλούσε την μπάλα για πλάκα, ο Λαμπρόπουλος ήταν σα να μην υπάρχει. Αφού όλος ο Ολυμπιακός πέρναγε από τη μεσαία γραμμή, λες και οι ποδοσφαιριστές του έκαναν βόλτα, ήταν μοιραίο να βρεθεί εκτεθειμένος ο Λέσκοτ που ειδικά μέχρι το 30’ έβγαινε να καλύψει την «μαύρη τρύπα» του κέντρου. Αλλά κι αυτό ήταν μέσα στο σχέδιο του Μπέντο. Ο Λέσκοτ, δίχως Σιμόες να τον προστατεύει αν βγει από την περιοχή, είναι σα να κλέβεις...παγκάρι στην εκκλησία.

Ο Μάρτινς έβγαζε σωστά την μπάλα από πίσω. Ο Ελιονούσι με τον Σεμπά έτρεχαν σαν δαίμονες, ο Φορτούνης ήταν κανονικός και ο Ιντέγε έκανε τη δουλειά του. Ακόμα και ο Μιλιβόγεβιτς που δεν είναι και ο πλέον συμπαθής σε όλους τους αντιπάλους φιλάθλους, απόψε έχει κάνει ματσάρα. Ο Ολυμπιακός θα διορθωθεί τώρα γιατί έχει χρόνο. Παραμένει μία ομάδα που ανεξάρτητα από το αν βοηθιέται ή όχι από τη διαιτησία, έχει μέταλλο να δώσει απαντήσεις και να βγει από τη δύσκολη θέση ακόμα κι όταν είναι στριμωγμένος. Κι εγώ δεν πίστευα πως μπορεί να το κάνει με αυτούς τους παίκτες, αλλά σε ορισμένα πράγματα μετράει βασικά και το πνεύμα που έχεις ως αθλητής και πώς μπολιάζεσαι. Ακόμα και καρέκλες να έβαζε σήμερα ο Ολυμπιακός με φανέλες της ομάδας του, θα νικούσε.

Η ΑΕΚ, το αφεντικό της, οι ποδοσφαιριστές της, αλλά και μεγάλος όγκος από τον κόσμο της, συνηθίζουν να επιδεικνύουν μία απίστευτη αλαζονεία. Μία αλαζονεία που δεν συνάδει (ποτέ έτσι κι αλλιώς δεν πρέπει να υπάρχει), αλλά πολύ περισσότερο ακόμα με την τωρινή κατάσταση της ομάδας. Γιατί το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις όταν θες να γίνεις μεγάλος, έχοντας περάσει από μία δύσκολη διαδικασία, είναι να καταλάβεις πως για να φτάσεις στην κορυφή, δίνεις συνεχώς εξετάσεις. Η ΑΕΚ μέσα σε έξι μέρες, έχει χαντακωθεί γιατί πίστεψε πως επειδή κατέκτησε το Κύπελλο, ο Ολυμπιακός έχασε (;) την ισχύ του στο παρασκήνιο και έχει τα χάλια του, έγινε ομάδα της σειράς. Κατέβηκε στο «Καραϊσκάκη», για πρώτη φορά χωρίς να είναι χαμένη από...χέρι. Και τι είδαμε; Μία ΑΕΚ που έμοιαζε σαν Βέροια. Γιατί η Βέροια μπορεί να έφαγε έξι, αλλά τουλάχιστον στο πρώτο μισάωρο προσπάθησε να παίξει. Αυτή είχε χάσει από την πρώτη φάση του ματς.

Φυσικά και όλοι πίστευαν πως απέναντι σε αυτόν τον κακό Ολυμπιακό, μπορούσε να πάρει αποτέλεσμα. Απλά εσύ που καλείσαι να παίξεις, σαν προπονητής, σαν ποδοσφαιριστής οφείλεις να δίνεις αποδείξεις για να ισχυρίζεσαι πως είσαι ο καλύτερος. Όπως και η διοίκηση οφείλει να κάνει τα πάντα, πρώτα εφοδιάζοντας την ομάδα με αυτά που αφορούν το ποδόσφαιρο και μετά το παρασκήνιο. Η ΑΕΚ ασχολείται περισσότερο με τα γύρω-γύρω, την επικοινωνία, το πώς θα πλασάρει πράγματα, ακόμα και με τις όμορφες παρουσίες που θα κινούνται μεταξύ επισήμων και δημοσιογραφικών. Μετά το Κύπελλο πέρσι όμως ασχολείται πολύ λίγο με το ίδιο το ποδόσφαιρο.

Δεν θέλει ιδιαίτερη φαντασία για να διαπιστώσει που πονάει η ΑΕΚ. Έχασε από την έλλειψη επαρκούς back-up για φορ την Δευτέρα δύο πόντους. Έχασε επειδή δεν πήρε έναν κόφτη ή έστω δεν έδωσε την ευκαιρία σε ένα νέο παιδί (Γαλανόπουλο) να παίξει στα χαφ. Έχασε γιατί αυτός ο προπονητής είναι φανερό πως δεν εμπνέει τους ποδοσφαιριστές, είναι φανερό πως ίσως κάποιοι να μην επιθυμούν να μείνουν άλλο. Είναι προφανές πως δεν έγινε το ξεκαθάρισμα που έπρεπε. Είναι πασιφανές πως η ομάδα τακτικά είναι αδούλευτη, πως στα στημένα επίσης δεν έχει ρίξει την απαιτούμενη προπόνηση και πως οι άνθρωποι που αποφασίζουν για μεταγραφές ανήκουν σε περασμένο αιώνα.

Το χειρότερο λοιπόν είναι να μην ξέρεις ποιός είσαι και που βαδίζεις. Μέσα μας ενδόμυχα, όσοι παρακολουθούμε την ομάδα ξέρουμε τι γίνεται. Απλά υπάρχουν στιγμές ή και περιόδοι που κουράζεσαι να λες, να κάνεις τον κακό ή να θεωρούν ορισμένοι πως δεν θες το καλό της ομάδας και απλά περιμένεις να διαπιστώσεις αν έχεις κάνει εσύ σφάλμα ή κάποιος άλλος τα βλέπει όλα μαγικά χωρίς να είναι.

Η ΑΕΚ και πρώτα απ’ όλα το αφεντικό της πρέπει να δουν την αλήθεια κατάματα. Έχοντας δύο χρόνια που ψάχνεις επιθετικό, καταλήγεις σε έναν ικανό φορ, που σίγουρα όμως θέλει κάλυψη αν λείπει. Έχεις σαν δυνατό σημείο, ένα δίδυμο στα χαφ, που όμως ξέρεις πως είναι αδύνατο, τουλάχιστον από την αρχή, να έχει πάλι την ίδια απόδοση. Η ΑΕΚ που εμφανίστηκε στα ντέρμπι του δεύτερου γύρου, το πάθος και η δίψα δεν υπάρχει. Ακόμα και στα ματς που κερδίζει αφήνει χώρο στον αντίπαλο, αντί να τον πιέσει και να βάλει κι άλλα γκολ.

Οι τέσσερις παίκτες που ήρθαν για να τις κάνουν διαφορά, μεσοεπιθετικά οι τρεις και ο ένας πίσω είναι προφανώς ανέτοιμοι ή όχι σε φουλ φόρμα. Ο Αλμέιδα έκανε υπέρβαση για να μπορέσει να είναι ΟΚ εξ’ αρχής, ο Πατίτο και ο Λάζαρος θέλουν χρόνο ακόμα, όπως και ο Λέσκοτ. Αυτό που με ανησυχεί είναι πως η ομάδα δεν έχει πλάνο για διαφυγή από μία δύσκολη κατάσταση και παίζει βασισμένη σε εμπνεύσεις των παικτών της.

Ο κόσμος της ΑΕΚ από την ώρα που έπεσε η ομάδα, έκανε τα πάντα για να βρίσκεται κοντά. Τώρα ήρθε ίσως η ώρα να ταρακουνήσει τη διοίκηση, δείχνοντας της τι πρέπει να κάνει, δια της απουσίας του. Η ζωή και πολύ περισσότερο η πρόοδος στο ποδόσφαιρο δεν σταματάει σε ένα Κύπελλο, όταν θες να ξαναπάρεις τη θέση που σου αξίζει και πολύ περισσότερο δεν πρέπει να βλέπεις αφ’ υψηλού τον συγκεκριμένο αντίπαλο σου, πράγμα που συνέβη τον τελευταίο καιρό. Όσον καιρό κάνεις την διαδρομή μέχρι να ξανανέβεις στην κορυφή, καλό θα είναι να ξέρεις μέχρι που μπορείς και μέχρι που είναι οι δυνατότητες σου. Αν ασχολείσαι με το ποδόσφαιρο κι όχι με τα υπόλοιπα θα το διαπιστώσεις. Αν δεν μπορείς να το πράξεις ούτε αυτό, τουλάχιστον μην γίνεσαι αλαζόνας.

Πάντα πιστεύω πως η ΑΕΚ μπορεί να κερδίσει οπουδήποτε και οποιονδήποτε στον κόσμο, όπως και να χάσει. Για το συγκεκριμένο γήπεδο πάντως, εκεί που θαρρείς πως δεν υπάρχει κάτι χειρότερο να δεις, πάντα διαψεύδεσαι και βλέπεις κάτι πιο εφιαλτικό από τα προηγούμενα.

ΥΓ: Ο Πατίτο έπρεπε να δει κόκκινη κάρτα γι’ αυτό που έκανε στον Φιγκέιρας. Ίσως καλύτερα που δεν την πήρε, γιατί ορισμένοι δεν θα καταλάβαιναν και θα μιλούσαν πάλι για διαιτησία. Πάντως παίκτης που κάνει τέτοια μπούρδα σε τέτοιο σημείο, δεν αποτελεί και καλό σημάδι κι αποτελεί έναν μπελά παραπάνω να έχεις στο μυαλό σου.