Έγκλημα, κύριε Φίλη. Έγκλημα.

Συνοπτικά, λοιπόν, και όχι αναλυτικά θα διδάσκονται εφεξής ορισμένα σημαντικά κεφάλαια της αρχαίας ιστορίας! Ποιά; Ο Κυκλαδικός Πολιτισμός, ο Μυκηναϊκός, ο Μινωϊκός, οι Α΄και Β΄Αποικισμοί, η σημασία των Περσικών Πολέμων, ο Πελοποννησιακός πόλεμος, ο Φίλιππος ο Β΄, και το Οικουμενικό Κράτος του Μεγάλου Αλεξάνδρου.

Συνοπτικά! Που σημαίνει υποβάθμιση και σαφή, συνειδητή υπονόμευση του συγκεκριμένου γνωστικού αντικειμένου, εκ μέρους του υπουργείου Παιδείας. Και ως επισφράγισμα της τραγικής αυτής απόφασης, έρχεται η εξαίρεση των εν λόγω κεφαλαίων από τις εξετάσεις. Και τούτο, λίγο καιρό μετά την κατάργηση του «Επιταφίου» του Περικλέους από την ύλη της Γ΄Λυκείου.

Καθαρό το σήμα προς τους μαθητές: αφού δεν σας είναι χρήσιμα ως ύλη στις εξετάσεις, προσπεράστε τα. Η χρησιμοθηρική αυτή αντίληψη, με πρόφαση ότι δυναστεύονται οι μαθητές από το εξετασιοκεντρικό μοντέλο, πλήττει καίρια την μαθησιακή διαδικασία. Γιατί ο μαθητής ,όταν δεν εξετάζεται σε κάτι, αναπόφευκτα δεν δίνει μεγάλη σημασία στο γνωστικό αντικείμενο. Ο κίνδυνος της παπαγαλίας οντως καιροφυλακτεί. Αλλά δεν αντιμετωπίζεται με την απαξίωση των εξετάσεων. Εξάλλου, παντού στον κόσμο-σε κάποια βαθμίδα της εκπαίδευσης- υπάρχουν εξετάσεις.

Ο υπουργός Παιδείας εξανέστη μετά την αυστηρή ανακοίνωση-διαμαρτυρία της Εταιρείας Ελλήνων Φιλολόγων και την κριτική που άσκησε ο κ.Φορτσάκης (ΝΔ). Ο κ. Φίλης μιλάει για « μικροκομματικές αντιπαραθέσεις, ιδεοληπτικές προσεγγίσεις και αντι-επιστημονικούς εκχυδαϊσμούς» . Αλλά ,φεύ, επιβεβαιώνει πλήρως τους ενιστάμενους. Παραδέχεται το συνοπτικόν της διαδικασίας , καθώς και την εξαίρεση των προαναφερθέντων σημαντικών κεφαλαίων από τις εξετάσεις.

Δυστυχώς, δεν πρόκειται για ατυχή επιλογή, αλλά για συγκεκριμένη, ιδεοληπτικού χαρακτήρα μεθόδευση, η οποία έχει παρελθόν. Ο Συνωστισμός της κυρίας Ρεπούση, η απομυθοποίηση της Τριπολιτσάς (κάτι σαν στυγερός σφαγέας ο Κολοκοτρώνης), η άρνηση ιστορικών στοιχείων για τον Χορό του Ζαλόγγου, η αφιονισμένη επίθεση εναντίον της Συνέχειας του Ελληνισμού κ.α. εντάσσονται στην συνειδητή, εμμανή και συγκροτημένη προσπάθεια να κατισχύσει η εθνομηδενιστική θεώρηση και να αποδομηθεί το οικοδόμημα της Ιστορίας μας.

Όπως κάθε επίσημη Ιστορία, έτσι και η δική μας, εμπεριέχει μύθους και κατασκευές. Κατά τούτο είναι χρήσιμες οι κριτικές προσεγγίσεις και οι σοβαρές ενστάσεις. Ομως διαφέρει η γόνιμη αναθεώρηση από την κρημνιστική λογική, η οποία διακρίνει ορισμένους ιστορικούς και την ομάδα περι τον κ.Φίλη (Αντώνης Λιάκος κ.α.). Οι άνθρωποι αυτοί ακούνε πατρίδα και έθνος και «τραβάνε μαχαίρι», με πρόσχημα τον αγώνα κατά του εθνικισμού.

Η ευθύνη για την ολέθρια εγκύκλιο του Υπουργού Παιδείας βαρύνει τυπικά τον κ.Φίλη. Ουσιαστικά, καθίσταται υπεύθυνος ο ίδιος ο πρωθυπουργός για το εν εξελίξει ανοσιούργημα.