«Χαστούκι» στην κυβέρνηση το δημοψήφισμα Καμμένου για ΠΓΔΜ

Σοβαρό πλήγμα στην κυβέρνηση επιφέρει η δημόσια τοποθέτηση του Πάνου Καμμένου για δημοψήφισμα σχετικά με την ονομασία της ΠΓΔΜ.

Παρά τα όσα υποστήριζαν μέχρι σήμερα κορυφαία στελέχη της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ, ο συγκυβερνήτης και πρόεδρος των ΑΝΕΛ τελικά θα δημιουργήσει πρόβλημα, όπως φαίνεται, καθώς όχι μόνο δεν συντάσσεται με την λύση που διαφαίνεται να σχηματοποιείται -ούτε καν προσφέρει την ανοχή του-, αλλά θέλει να ρίξει το «μπαλάκι» στον ελληνικό λαό, κάτι που σε ένα τόσο ευαίσθητο ζήτημα, παραπέμπει σε καλλιέργεια διχαστικού κλίματος.

Το γεγονός ότι ο Πάνος Καμμένος προτείνει μια κίνηση που προκαλεί διχασμό στην ελληνική κοινωνία -ακόμη κι αν το δημοψήφισμα δεν γίνει τελικά- αποτελεί «χαστούκι» στην προσπάθεια της κυβέρνησης να «χτίσει» το αισιόδοξο και ελπιδοφόρο αφήγημα της εξόδου από τα μνημόνια τον Αύγουστο του 2018 και να δημιουργήσει το κατάλληλο κλίμα για προσφυγή στις κάλπες, με στόχο -προφανώς- ένα θετικό αποτέλεσμα.

Κι αυτό, καθώς το επικοινωνιακό πλήγμα μπορεί να μετουσιωθεί και σε εκλογικό, ειδικά όταν ο Πάνος Καμμένος προειδοποιεί πως εάν ο όρος «Μακεδονία» συμπεριληφθεί στην ονομασία της ΠΓΔΜ, αυτό θα σημάνει «συρρίκνωση του ελληνικού πολιτισμού».

Σε αυτό το κλίμα, δεν αποκλείεται να υλοποιηθεί ένα από τα σενάρια του Μαξίμου για κάλπες με αφορμή το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜ.

Όλα δείχνουν πρόωρη κάλπη: Τα 3+1 σενάρια του Μαξίμου

Συγκεκριμένα σε άρθρο του στην εφημερίδα «Κυριακάτικη Δημοκρατία», ο Πάνος Καμμένος τονίζει: «Ο ελληνικός λαός θα πρέπει να αποφασίσει για την πρωτοφανή στην ιστορία της ανθρωπότητας εκχώρηση της ιστορίας και του πολιτισμού του σε άλλο λαό».

Σύμφωνα με τον ίδιο, «τυχόν συμπερίληψη του όρου "Μακεδονία" στο όνομα της ΠΓΔΜ θα σημάνει την συρρίκνωση του ελληνικού πολιτισμού, της ιστορίας, της φιλοσοφίας, των τεχνών κλπ για τους αιώνες που ακολουθούν. Μια τέτοια απόφαση εκφεύγει των εξουσιών οιουδήποτε πολιτικού, οποιασδήποτε βαθμίδος».

Από την άλλη, ο κ. Καμμένος χαρακτηρίζει «υπονόμευση της διαπραγματευτικής διαδικασίας» και «ακατανόητη» την «επιμονή της μείζονος αντιπολίτευσης να παραιτηθεί η κυβέρνηση αν δεν ανακοινωθεί ποιο όνομα θα αποδεχθεί», καθώς «η ίδια από το 2007 έχει θέσει ως διαπραγματευτική γραμμή τη σύνθετη ονομασία με γεωγραφικό προσδιορισμό έναντι όλων (erga omnes)».

Επισημαίνει ότι ο πρωθυπουργός στις προγραμματικές του δηλώσεις ανέφερε ότι για το όνομα της ΠΓΔΜ η αμοιβαία αποδεκτή λύση θα βασίζεται στη βάση μιας σύνθετης ονομασίας με γεωγραφικό προσδιορισμό για όλες τις χρήσεις, ενώ «πουθενά δεν αναφέρεται ότι στη σύνθετη αυτή ονομασία θα περιλαμβάνεται ο όρος "Μακεδονία"»...

Τονίζει ότι για την μη συμπερίληψη του όρου «Μακεδονία» στην ονομασία της ΠΓΔΜ υπάρχουν δύο ανωτάτου επιπέδου πολιτικές αποφάσεις εκ των οποίων η μία είναι ελληνική και είναι εκείνη του Απριλίου 1992 υπό την προεδρία του τότε Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Καραμανλή και η άλλη ευρωπαϊκή, εκείνη του Ιουνίου 1992 των Αρχηγών Κρατών και Κυβερνήσεων της Ευρωπαϊκής Κοινότητας στη Σύνοδο Κορυφής της Λισαβόνας, ότι δεν θα αναγνωριστεί η κρατική αυτή οντότητα με τον όρο «Μακεδονία» ή παράγωγά του.

Η.Κ.